Vrouw ontroerd door brief van oude buurman nadat hij op haar honden heeft gepast!
Het moderne leven kan behoorlijk veeleisend zijn, en het zoeken naar hulp voor je mentale welzijn is een stap die…
Het moderne leven kan behoorlijk veeleisend zijn, en het zoeken naar hulp voor je mentale welzijn is een stap die steeds meer mensen bereid zijn te zetten.
Een vrouw maakte precies die keuze en vroeg haar buurman om hulp, en wat ze in ruil daarvoor kreeg, was meer dan ze ooit had verwacht. Blijf lezen voor het hele verhaal…
Toen deze vrouw op het punt stond om op reis te gaan, stond ze voor het probleem van de zorg voor haar drie honden: Smokey, Oreo en Jennifer.
Terwijl het vinden van een oppas voor één hond meestal geen probleem is, is het zorgen voor drie honden een hele uitdaging.
In een moment van wanhoop besloot de vrouw haar gepensioneerde buurman om hulp te vragen, en tot haar verrassing stemde hij ermee in!
Bij haar terugkomst van de reis ontdekte ze een envelop onder haar deur. Toen ze de brief opende en later deelde op Reddit, was het duidelijk waarom ze zo verbaasd was.
De inhoud van de brief was simpel maar betekenisvol. Het begon met een vriendelijke groet en ging vervolgens recht op het punt in:
”Deze brief gaat over je vakantie twee weken geleden, en hoe je me op Smokey, Oreo en Jennifer liet passen. Ik wilde je alleen maar een bedankbrief schrijven.”
”Zoals je weet, ben ik een oude man. Je ziet me niet vaak meer buiten, omdat deze gewrichten niet meer zo levendig zijn als vroeger.”
”Daar komt nog bij dat mijn vader twee jaar geleden, midden in de pandem*e, de diagnose darmk*nker in stadium vier kreeg.”
”Na zijn d00d bleef ik alleen achter in mijn huis. Ik heb geen vrouw of kinderen. Ik zou op een dag kunnen gaan slapen en nooit meer wakker worden. Elke dag zit ik me af wat ik voor deze wereld heb gedaan.”
”Totdat ik Smokey, Oreo en Jennifer ontmoette. Jouw huisdieren zijn de schattigste, grappigste en meest lastige (op een goede manier, maak je geen zorgen, ze hebben mijn huis niet te veel verknoeid!) individuen.”
”Ze gaven me de motivatie om mijn leven weer op te pakken. Ik begon ’s ochtends vroeger wakker te worden. Ik begon voor het eerst in jaren buiten te wandelen met je huisdieren.”
”Elke 10 minuten, wanneer ik me een seconde verdrietig voelde, blaften ze of wreven ze tegen mijn been en maakten ze me aan het lachen.”
”Het hoogtepunt van hun verblijf was toen ik ze meenam naar het park. Het was de langste tijd die ik in tijden buiten heb doorgebracht.”
”Het bracht niet alleen de interactie met huisdieren terug, ik ontmoette ook andere mensen, begon te praten en sloot vriendschap met een handvol medemensen.”
”Ik was zo blij dat ik eindelijk weer met vrienden kon praten, met anderen kon communiceren en het gevoel had dat ik deel uitmaakte van het menselijk ras.”
”Ik realiseer me dat ik nu erg existentieel klink, maar ik vertel de waarheid. Het is fijn om te weten dat ik iets voor iemand doe, ook al is het mijn buurvrouw.”
”Ik heb kort daarna twee honden geadopteerd. (Misschien heb je lawaai uit mijn huis gehoord, excuseer ze!) Ik wandel nu regelmatig met ze naar het park en praat met vrienden die ik daar heb gemaakt.”
”Hoe dan ook, ik wil alleen maar zeggen: heel erg bedankt. Je hebt mijn leven weer zin gegeven. En dat is het enige dat telt.”
De buurman sluit zijn brief af met: ‘‘Met vriendelijke groet, Robert (P.S. Ik denk dat het tijd is voor jou om het gras te maaien, haha!)”