Lena en haar vriend voeden kind genderneutraal op: ‘Mensen kunnen niet zien welk geslacht’

Lena en haar vriend voeden kind genderneutraal op: ‘Mensen kunnen niet zien welk geslacht’

1. Ze wil juist dat mensen niet kunnen zien welk geslacht haar kindje heeft. 2. Ze hanteren een milde vorm van genderneutrale opvoeding... 3. De voorkeuren van haar kindje zijn leidend.... 4. Tijdens de zwangerschap maakte ze deze keuze al.... 5. Ze koopt dan ook kleding in neutrale kleuren...

8 november 2024 Uit Door Lekker Dan

In de wereld van ouderschap zijn er vele paden te bewandelen, waaronder de keuze voor genderneutrale opvoeding. Lena (33) deelt haar ervaringen hiermee:

“Ik herinner me nog goed dat ik met mijn zus en haar baby op pad was. Een vrouw keek in de kinderwagen en zei: ‘Wat een lieve knul.’ Mijn zus was woest.”

”Ze bleef er uren over praten: hoe kon die vrouw haar kleine meisje voor een jongen aanzien? Nu heb ik zelf een dochter van 1,5 jaar, en het is mij ook al meerdere keren overkomen.”

”Maar ik vind het juist leuk als dat gebeurt. Ik wil juist dat mensen niet meteen kunnen zien welk geslacht ze heeft.”

Lena en haar vriend besloten al vóór Lena zwanger was om hun kind genderneutraal op te voeden. Hun dochter, Skye, draagt een genderneutrale naam en Lena kiest bewust neutrale kleding en speelgoed voor haar.

Skye heeft geen specifieke roze kleding; Lena koopt vooral kleding in neutrale kleuren van zowel de jongens- als meisjesafdeling.

Hoewel ze aanvankelijk wegblijven van typisch meisjesspeelgoed, heeft Skye nu zowel poppetjes en roze knuffels als auto’s en een treinbaan.

Lena en haar vriend laten Skye’s voorkeuren leidend zijn, los van traditionele gendernormen. Als Skye later graag roze wil dragen en met Barbies wil spelen, vinden ze dat helemaal prima.

De reacties uit hun omgeving op hun aanpak zijn gemengd. Sommige familieleden en vrienden reageerden negatief op hun keuze voor genderneutraliteit, wat Lena toeschrijft aan een generatiekloof.

Hoewel hun directe omgeving inmiddels gewend is aan hun benadering, stuiten ze nog steeds regelmatig op traditionele gendernormen, zoals roze kraamcadeaus en knutsels op de kinderopvang.

Lena en haar vriend hanteren naar eigen zeggen een milde vorm van genderneutrale opvoeding. Ze gebruiken de voornaamwoorden ‘zij’ en ‘haar’, hoewel ze ook voor genderneutrale alternatieven hadden kunnen kiezen.

Lena heeft respect voor ouders die zelfs het geslacht van hun kind geheimhouden, maar vindt dat niet nodig voor hun eigen situatie. Haar motto blijft: respecteer elkaars keuzes en leef en laat leven.