Belachelijk hoge prijzen oliebollen: ‘De magie verdwijnt als je de prijs niet kunt betalen’
1. De prijzen voor een oliebol rijzen de pan uit! 2. Voor heel veel mensen is dit niet meer te behappen. 3. De oliebol hoort een lekkernij te zijn en geen luxe product. 4. Voor veel mensen is een zak oliebollen niet meer te betalen. 5. De prijzen voor een oliebol zijn schrikbarend hoog!
Net zoals voor heel veel Nederlanders is het eten van een heerlijke warme oliebol toch wel een nostalgisch momentje.
De 58 jarige Anja kan ook ontzettend genieten van een oliebol met poedersuiker, echter schrok ze bij het horen van de prijs van een oliebol, namelijk 2,50 euro voor 1 stuk.
“Ik dacht dat ze een grapje maakten,” aldus Anja terwijl ze de kassabon bekijkt. “Maar nee, ik moest écht afrekenen. Twee euro vijftig! Voor dat geld kreeg je vroeger bijna een hele kraam.”
Voor Anja komen er warme momenten naar boven bij een oliebol, vroeger als kind liep ze in de laatste maand van het jaar altijd samen met haar moeder naar de oliebollenkraam.
“Voor een gulden hadden we genoeg voor het hele gezin. Het was een simpel plezier, zonder gedoe.” Die goede oude tijd behoort alleen tot het verleden.
Ze snapt dat alles duurder wordt in het leven maar de prijzen die men nu vraagt voor een oliebol kan ze maar moeilijk verteren. “Een oliebol moet een klein geluksmomentje blijven. Geen luxeproduct.”
Anja is niet de enige die er zo over denkt, haar buurvrouw bakt nu zelf de oliebollen. “Veel goedkoper,” zegt ze. Echter is het niet alleen de oliebol die telt voor Anja.
“Het gaat om de sfeer bij de kraam. Die geur van versgebakken oliebollen, de gezelligheid. Dat kun je thuis niet nabootsen. En dat stukje magie verdwijnt als je de prijs niet kunt betalen.”
Toch snapt ze ook wel dat de verkopers niet echt een andere keuze hebben dan de prijzen flink omhoog te gooien.
“De kraamhouders hebben het ook zwaar. Alles wordt duurder: ingrediënten, energie, noem maar op. Maar moet een oliebol echt bijna drie euro kosten? Het voelt gewoon niet eerlijk.”
De oliebol is voor haar dan ook meer dan een snack. “Het hoort bij de feestdagen. Het is traditie, nostalgie. Maar als het zo duur wordt, is die traditie straks alleen nog voor de mensen die het kunnen betalen.”
Ze vraagt zich af hoe het in de toekomst zal gaan, kan het nog erger worden? “Wat is het volgende? Tien euro voor een oliebol? Het slaat nergens op.”
Een dubbel gevoel houdt ze dan ook over op de aankoop van de oliebollen. “Ik wilde eigenlijk zeggen: laat maar zitten. Maar ik stond al in de rij en die man keek zo vriendelijk.”
”Dus ik heb het gedaan, maar eerlijk? Het voelde niet goed.” Ze hoopt dat tijden gaan veranderen en dat de oliebol weer een betaalbare lekkernij wordt.
“Ik wens dat voor de feestdagen. Dat iedereen gewoon een oliebol kan kopen zonder zich schuldig te voelen.” Of ze de oliebollenkraam dit jaar nog een keer gaat bezoeken weet ze nog niet.
“Misschien niet,” zegt ze met een zucht. “Maar ik blijf hopen dat het ooit weer anders wordt. Een oliebol is een stukje geluk, en dat zou voor iedereen bereikbaar moeten zijn.”
