Moeder Eva haalt uit naar bezoekers kleedjesmarkt: ‘Ze moeten zich schamen!’

Vandaag stonden Eva en haar zevenjarige dochtertje Nienke voor het eerst samen op de vrijmarkt in hun stad.

“Vanochtend om 06.15 uur hadden we een plekje en legde onze dochter alle spulletjes netjes op het kleed,” vertelt Eva.

Voor Nienke was het een bijzondere dag, want ze had zelf haar speelgoed uitgezocht dat ze niet meer gebruikte. Alles wat ze verkocht, wilde ze sparen voor iets groots: een spelletjescomputer.

De spanning zat er goed in bij het jonge meisje. “Afgelopen nacht had ze slecht geslapen omdat ze het zo spannend vond, dit omdat het voor haar de eerste keer zou zijn,” zegt Eva.

Toch stond Nienke vol enthousiasme en trots bij haar kleedje, klaar om haar speelgoed een tweede leven te geven.

In de ochtend was het nog rustig, maar tegen de middag brak het zonnetje door. De markt liep snel vol met mensen en het werd een gezellige drukte.

Kinderen riepen vrolijk naar voorbijgangers om hun koopwaar te laten zien. De sfeer was goed en overal waren kleedjes met knuffels, boeken en spelletjes te zien.

Toch kreeg Eva al snel een nare smaak in haar mond. “Zoveel blije kindjes die voor schappelijke prijsjes hun spulletjes verkopen en dan proberen nog negen van de tien volwassenen af te dingen,” vertelt ze geërgerd.

Volgens Eva is dat iets wat absoluut niet hoort. “Een kind vraagt al hele lage prijzen. Om daar dan nog op af te dingen, vind ik echt niet kunnen.”

Eva zag meerdere keren dat volwassenen onderhandelden over een paar euro, soms zelfs over bedragen van vijftig cent.

“Het ging niet eens om grote bedragen. Dan denk ik: laat dat kind toch gewoon blij zijn met wat hij of zij verdient,” zegt ze met enige teleurstelling.

Ondanks dat gedoe bleef Nienke vrolijk en vriendelijk. Ze verkocht haar spulletjes stuk voor stuk en genoot zichtbaar van de aandacht.

Als iemand iets kocht, straalde ze van trots. “Ze zei steeds: ‘Mama, ik heb weer wat verkocht!’” vertelt Eva lachend.

Aan het einde van de middag telden ze samen de opbrengst. Nienke had in totaal 85 euro verdiend. “Ze was zó trots op zichzelf. En terecht,” zegt Eva met een grote glimlach.

“Voor een meisje van zeven jaar is dat echt een enorm bedrag.” Nienke kan nu een mooi begin maken met sparen voor haar spelletjescomputer, iets waar ze al maanden van droomt.

Eva kijkt met gemengde gevoelens terug op de dag. Aan de ene kant is ze blij en trots op haar dochter. Aan de andere kant blijft het haar steken dat volwassenen soms weinig respect tonen naar de jonge verkopertjes.

“Je gunt die kinderen toch gewoon hun moment? Het is hun eerste ervaring met geld verdienen en handel drijven. Daar moet je niet op gaan zitten afdingen,” vindt ze.

Toch overheerst uiteindelijk de trots en blijdschap. “Nienke heeft vandaag niet alleen geld verdiend, maar ook iets geleerd over waarde, geduld en omgaan met mensen,” zegt Eva.

“En dat is misschien nog wel veel meer waard dan die 85 euro.” Nienke heeft al grootse plannen voor haar spaargeld. “Eerst verder sparen,” zegt ze, “en dan koop ik mijn eigen spelletjescomputer!”

Haar moeder lacht. “We hebben haar beloofd dat we ook nog wat zullen bijleggen als ze zelf flink gespaard heeft. Dat heeft ze na vandaag meer dan verdiend.”

Volgend jaar willen ze zeker weer meedoen aan de vrijmarkt. “Maar dan zijn we beter voorbereid,” knipoogt Eva. “Misschien hangen we wel een bordje op: ‘Niet afdingen, kinderen aan het werk!’”