Broertje van Martijn Krabbé maakt zich zorgen: ‘Laat ons er ook voor jou zijn!’

Begin dit jaar maakte presentator Martijn Krabbé bekend dat hij te maken heeft met uitgezaaide longkanker.

In gesprekken met de media komt hij kalm en positief over, maar binnen de familie is er ook bezorgdheid. Zijn jongere broer Jakob deelt in een interview met Weekend hoe hij de situatie ervaart.

“Ja, hij gaat maar door. Hij geeft niet op. Voor hem is die ziekte er eigenlijk gewoon niet. Voor de omgeving is dat heel prettig – die sleept hij er daarmee eigenlijk doorheen. Maar goed, dan maak ik me weleens zorgen over hém,” vertelt Jakob.

Hij merkt dat Martijn vooral bezig is met anderen. “Ik denk dan: ja, maar jij moet er wel mee omgaan. Het is heel fijn dat je er voor iedereen bent, maar laat ons er ook voor jóú zijn.”

Maar daar lijkt Martijn weinig ruimte voor te geven. “Nou, eigenlijk niet nee. Want dat is niet zijn stijl,” legt Jakob uit.

Onlangs sprak hij ook bij Shownieuws over zijn gevoelens bij de situatie. “Aan de andere kant is het ook wel heel bijzonder. Het is alleen niet hoe ík ermee om zou gaan.”

De ziekte heeft de familieband nog hechter gemaakt. “Ja, natuurlijk. Zijn ziekte maakt het veel intenser allemaal en het contact is daardoor natuurlijk ook veel intensiever,” aldus Jakob.

Hoewel Martijn zich in een zware fase van zijn ziekte bevindt, blijft zijn houding opvallend positief. “Ja, dat is niet normaal joh! Zoiets heb ik nog nooit gezien.”

”Dat is voor de omgeving heel fijn, maar het blijft natuurlijk wel vreselijk. Ik denk niet dat ik dat zo zou kunnen, nee, ik zou er wel anders bij zitten. Dus dat is heel bijzonder.”

Samen met zijn vrouw Deborah probeert Martijn nog zoveel mogelijk mooie momenten te beleven. Ook Jakob doet zijn best om dichtbij zijn broer te zijn.

“Er voor hem zijn, dingen doen samen, hopen dat het nog even duurt, dat we nog wat tijd hebben. Het is natuurlijk mijn grote broer, dat is een band voor altijd.”

Jakob kijkt met veel respect naar zijn broer op. “Hij is vijftien jaar ouder dan ik. Dat is bijna niet te evenaren.”

”Hij is eigenlijk een soort tweede vader voor me geweest, omdat er zo’n leeftijdsverschil was. Hij is heel belangrijk voor mij.”

Het is en blijft een emotionele tijd voor Jakob. Toch probeert hij er het beste van te maken. “Ja, je moet wel, hè.”

”Je hebt niet echt een keuze, dus je moet roeien met de riemen die je hebt. Maar we gaan zéker nog voor een lange tijd samen. Pakken wat je pakken kan, toch?”