Cees krijgt geen rust door buurvrouw: ‘Ze wordt met de dag gekker en laat mij niet met rust!’

Cees, een 69-jarige man, woont al veertig jaar met veel plezier in een gezellige buurt. De straat waar hij in woont is altijd een fijne plek geweest, waar buren elkaar groeten en respecteren.

Maar sinds een jaar is dat gevoel veranderd. De komst van zijn nieuwe buurvrouw Ans, heeft zijn woongenot flink aangetast.

Waar Cees geniet van rust en stilte, lijkt zijn buurvrouw daar totaal geen behoefte aan te hebben. “Er is geen dag zonder herrie,” verzucht hij.

Ans praat tegen zichzelf en dat gaat er soms schreeuwend aan toe. Daarbij heeft de buurvrouw ook twee middelgrote honden.

De honden van de buurvrouw zijn de hele dag te horen: “Het maakt niet uit hoe laat het is, die honden zijn altijd aan het blaffen,” vertelt hij.

Alsof dat nog niet genoeg is, wordt er regelmatig harde muziek gedraaid. “Soms lijkt het alsof ik midden in een festival woon.”

Cees heeft meerdere keren geprobeerd om in gesprek te gaan met Ans, eerst op een vriendelijke manier, door haar te vragen of het iets zachter kon.

Maar zijn verzoeken vielen steeds op dove oren. “In het begin bleef ik beleefd, maar ze negeert me gewoon of verschijnt ineens met haar hoofd bij de poortdeur.”

De situatie is zelfs verslechterd. Volgens Cees wordt zijn buurvrouw Ans steeds vijandiger. “Als ik vanuit mijn raam boven vraag of het iets zachter kan, dan gaat ze door het lint.”

Het wordt met de dag erger en de buurvrouw gooit nu zelfs haar peuken over de schutting. “Ik voel me niet meer op mijn gemak in mijn eigen huis.”

Cees weet niet goed wat hij moet doen. Klagen bij de gemeente of de politie voelt als een grote stap, maar hij ziet geen andere uitweg.

“Ik heb recht op een rustige oude dag, maar op deze manier voelt het alsof mijn huis geen thuis meer is.” Hij heeft door dat de buurvrouw iets mankeert maar het kan niet zo zijn dat hij daar last van heeft.

Hij hoopt dat er een oplossing komt, zodat hij weer met plezier in zijn straat kan wonen. “Ik wil geen ruzie, alleen een beetje respect. Is dat nu echt te veel gevraagd?”