Chantal zit in de bijstand en krijgt controle: ‘Vanwege een anonieme melding’

Chantal (34) woont al twee jaar alleen in een knus appartementje. Ze leeft van een bijstandsuitkering en probeert ondanks haar beperkte inkomen het beste van haar leven te maken.

“Het is geen groot huis, maar voor mij alleen is het prima,” zegt ze. De woning heeft een redelijke woonkamer, twee slaapkamers en een aparte keuken.

Sinds vier maanden is er iets veranderd in haar leven. Ze heeft een nieuwe vriend leren kennen, een lieve man die haar steunt en haar gelukkig maakt.

“Hij woont in het noorden van het land, dus we zien elkaar niet heel vaak. Eén keer doordeweeks en dan het weekend. Dan blijft hij slapen,” vertelt Chantal. “Maar doordeweeks woon ik gewoon alleen.”

Totdat er op een ochtend plotseling vroeg werd aangebeld. “Het was pas kwart voor acht. Ik zat net met een kop koffie op de bank,” zegt ze.

“Toen ik de deur opendeed, stonden er twee mensen van de gemeente voor mijn neus.” Ze kwamen langs voor een controle.

Er was een melding binnengekomen dat Chantal zou samenwonen met een man, iets dat gevolgen zou kunnen hebben voor haar uitkering.

“Mijn mond viel open van verbazing. Ik snapte niet wat er gebeurde. Ik woon hier gewoon alleen!” zegt ze verontwaardigd.

Chantal liet de medewerkers binnen en probeerde zo goed mogelijk uit te leggen dat haar vriend alleen in het weekend bij haar slaapt.

“Ik heb niets te verbergen,” zegt ze. “Hij heeft hier geen spullen staan, geen postadres, helemaal niks. Het is gewoon mijn huis.”

Ze denkt te weten wie er achter de melding zit. “Ik heb een ex die me maar blijft lastigvallen. Hij wil me terug, maar dat wil ik niet.”

”Hij heeft al vaker uitspraken gedaan als ‘je gaat nog spijt krijgen’. Ik geloof echt dat hij dit gedaan heeft om me problemen te bezorgen.”

Volgens Chantal is het niet eerlijk dat iemand zomaar anoniem een melding kan doen zonder bewijs.

“Ik snap dat de gemeente hun werk moet doen, maar het voelt heel onrechtvaardig. Het lijkt alsof ik iets verkeerd doe, terwijl ik juist alles eerlijk wil houden.”

Ze wacht nu op de uitkomst van het onderzoek. “Het is spannend, want ik ben afhankelijk van mijn uitkering. Als ze zouden denken dat ik wél samenwoon, dan kan dat grote gevolgen hebben.”

Toch probeert ze positief te blijven. “Ik heb gelukkig mijn vriend en een paar goede vriendinnen die me steunen. En ik weet wat de waarheid is. Ik laat me niet kapotmaken door iemand uit het verleden.”

De situatie laat zien hoe kwetsbaar mensen in de bijstand kunnen zijn. Eén anonieme melding kan grote stress en onzekerheid veroorzaken.

“Ik wil gewoon met rust gelaten worden en mijn leven opbouwen. Meer vraag ik niet,” zegt Chantal vastberaden.

Voor nu is het afwachten, maar Chantal hoopt dat de waarheid zal zegevieren. “Eerlijk duurt het langst, toch?” besluit ze met een klein glimlachje.