Frans Bauer heeft slapeloze nachten over schaamtegevoel laaggeletterden!

In Nederland worstelen ongeveer 2,5 miljoen mensen met basisvaardigheden als lezen en schrijven, wat hen classificeert als ‘laaggeletterd’.

In een tijdperk waarin digitalisering in rap tempo toeneemt, ervaren velen van hen belemmeringen. Frans voelt een diepe betrokkenheid bij deze groep en is geraakt door hun uitdagingen.

‘Als je naar een bank wil gaan om je zaken te regelen, loop je tegen een dichte deur‘, weet de zanger te vertellen.

‘En de pinautomaat sterft uit. Je bent dus veroordeeld tot de computer en als je niet kunt lezen, heb je dan een enorm probleem.’

In het nieuwe programma Voor Leven Zonder Letters heeft de zanger verschillende laaggeletterden gevolgd die hun situatie proberen te verbeteren.

‘Mijn beide ouders konden niet goed lezen en schrijven, totaal niet. En omdat ik zelf een kind heb dat dyslectisch is,

ben ik meer begaan met dit onderwerp dan welke artiest ook. Aan deze mensen willen we laten zien: je bent niet alleen en nooit te oud om te leren.’

In zijn jongere jaren werd Frans ontzettend aangemoedigd door zijn vader en moeder om goed te leren. Zelf hielp hij zijn ouders met lezen.

‘Dan las ik als negenjarig jongetje een brief voor van de Belastingdienst, waar ik niets van begreep. Of ik las ondertiteling voor, van series als Dynasty en Falcon Crest.

Daardoor werd ik goed in lezen, want ik was er de hele dag mee bezig. Voor mijn ouders was dit een heel gevoelig iets.

Ik ben ook nooit met ze naar het buitenland geweest, want als je geen verkeersborden kunt lezen, hoe kom je dan in Parijs?

Mijn kinderen betrappen mij er ook weleens op dat als we in een restaurant zijn, ik meteen de kaart ga voorlezen. Dat zit er zo ingebakken.’

De schaamte die laaggeletterden soms voelen, heeft een grote impact op de zanger, zo laat hij weten. ‘Ik heb echt nachten wakker gelegen.

Ik heb bijvoorbeeld een man uit Groesbeek ontmoet die als kind niet mee kon komen op school en gruwelijk werd gepest,

waarna hij negen jaar lang dagelijks het bos in is gevlucht en een kuil groef om zich daarin te verstoppen. Dat zijn pijnlijke verhalen.’

Frans hoopt met het nieuwe programma de boodschap te verkondigen dat je nooit te oud bent om te leren lezen.

‘Al die mensen die met ons hebben meegedaan zeggen: had ik dit maar eerder geweten en gedaan. Ik wil mensen behoeden voor een leven vol onvervulde wensen en ambities.

Als er mensen thuis zitten die die stap nog niet durfden te wagen, dan hoop ik dat hun omgeving ze na het zien van het programma gaat motiveren om dat tóch te doen.

Potverdorie, reik je hand uit en zorg ervoor dat al die mensen over hun schaamte en angst komen. Soms heb je in het leven gewoon wat hulp nodig van de mensen om je heen.’

Bron: Story