Marco is super trots op zijn baan: ‘De schaamte bij mijn kinderen neemt met de dag toe’

Marco (42) praat met trots over zijn werk als vuilnisman, een baan die hij al bijna vijftien jaar met veel plezier uitvoert.

Toch merkt hij dat zijn kinderen, die nu inmiddels tieners zijn, steeds vaker moeite lijken te hebben met zijn beroep.

Terwijl hij zelf iedere dag met een positieve instelling aan het werk gaat, merkt hij dat zijn kinderen zich soms ongemakkelijk voelen. De maatschappelijke perceptie van zijn werk heeft duidelijk invloed op hen.

Hoewel dit voor hem soms lastig is, kan Marco het goed begrijpen. Hij weet dat tieners zich sterk laten beïnvloeden door de meningen van anderen en zich vaak druk maken over hoe zij of hun familie worden gezien.

Terwijl hij zijn werk met trots doet, merkt hij hoe de maatschappij in veel beroepen een ongelijk soort waardering geeft.

Voor Marco is dat soms confronterend, maar hij blijft zich ervan bewust dat hij een belangrijke bijdrage levert aan de stad.

Hij ziet zichzelf als onmisbaar voor het functioneren van de stad en het welzijn van de gemeenschap. Marco werkt lange uren in alle weersomstandigheden en houdt de straten schoon en veilig.

Ondanks dat vuilnis ophalen fysiek zwaar werk is, haalt hij er veel voldoening uit. Marco weet namelijk dat zonder hem en zijn collega’s de stad snel zou veranderen in een chaotische, rommelige plek.

Die gedachte geeft hem iedere dag weer motivatie en trots. Voor Marco is het soms lastig dat beroepen die minder direct bijdragen aan de samenleving, vaak meer waardering krijgen.

Hij vindt het belangrijk dat zijn kinderen begrijpen dat werk niet draait om status of de kleding die je draagt, maar om de impact die je hebt.

“Of je nu vuilnisman, leraar of directeur bent, het gaat om de inzet en toewijding waarmee je je werk doet,” legt hij aan hen uit. Hij hoopt dat ze hierdoor leren respect te hebben voor iedereen, ongeacht hun beroep.

In zijn eigen carrière kwam Marco toevallig terecht in dit vak. Wat begon als een tijdelijke keuze, bleek uiteindelijk goed bij hem te passen.

Hij leerde dat het niet uitmaakt wat je aanvankelijk kiest, zolang je uiteindelijk iets vindt waar je voldoening uithaalt en trots op bent.

Hoewel hij soms geraakt wordt door de houding van zijn kinderen, blijft hij hopen dat ze op een dag begrijpen hoe waardevol zijn werk is.

Voor Marco is succes niet gedefinieerd door een hoog inkomen of een chique kantoor, maar door de trots die hij voelt voor zijn bijdrage aan de gemeenschap.

Met optimisme en doorzettingsvermogen blijft hij iedere dag aan het werk, in de hoop dat zijn kinderen ooit met trots zullen terugkijken op het werk dat hun vader doet.