Mariska Bauer verlangt naar haar oude leventje: ‘dat ik dat gewoon niet meer moet doen’

Vorig jaar januari kreeg Mariska Bauer een herseninfrct. Inmiddels is er anderhalf jaar verstreken en leeft ze nog steeds met de gevolgen daarvan.

Het gaat beter met haar en langzaam krabbelt ze weer op. ,,Toen ik na een paar dagen in het ziekenhuis weer thuiskwam, was ik zo ongelooflijk moe en overprikkeld.

Ik dacht toen nog: dit is vast na een paar dagen weer voorbij”, vertelt ze op de website van de Hersenstichting, waarvan ze ambassadeur is geworden. ,,Die dagen werden weken, en daarna maanden.”

Ze kan het maar moeilijk accepteren dat ze niet meer de Mariska is voor haar herseninfrct. ,,Ik ben altijd een bezige bij geweest”, legt ze uit.

,,Ik vloog van hot naar her, had altijd veel sociale contacten. Sinds mijn herseninfarct is dat niet meer zo vrijblijvend.”

Er zijn momenten dat ze verlangt naar haar ‘oude leven’. ,,Je moet je weg vinden in dit nieuwe leven, in wat je aankan. En accepteren dat het niet meer is zoals het was.”

Nog niet zo lang geleden ging ze mee naar een concert van Frans, echter hield het na 5 nummers op. ,,Ik trok het niet meer. Nu weet ik dat ik dat gewoon niet meer moet doen. Niet op dit moment.”

De gevolgen van haar infrct ervaart iedereen in haar gezinnetje. ,,Als je mijn moeder had gekend vóór het herseninfarct…

Een wervelwind. Niks was haar te veel. Nu is ze sneller moe en overprikkeld”, vertelt zoon Christiaan op de website. Hij en zijn broers helpen haar dan ook waar ze kunnen.

,,Bijvoorbeeld door vaker te koken of andere taken van haar over te nemen. Maar de buitenwereld vergeet dit weleens. Het is onzichtbaar, mensen zien niks aan haar.”