Marokkaanse asielzoeker boos op NL: Wacht al 2 jaar op een verblijfsvergunning en woning!
De 20 jarige Ibrahim uit Marokko heeft net zoals vele andere mensen grote dromen. Hij dacht rijk te kunnen worden…
De 20 jarige Ibrahim uit Marokko heeft net zoals vele andere mensen grote dromen. Hij dacht rijk te kunnen worden in Europa, echter heeft hij door dat dat niet gaat lukken.
”Onze familie komt uit Fez. Ik heb drie zussen en vijf broers. We hadden het thuis niet zo breed en mijn vaderwerkte zich een slag in de rondte om zijn familie te onderhouden.”
”In Marokko hebben we niet veel kansen. De inkomens zijn er niet hoog. Hoeveel ik ook van mijn vader houd, ik wil dat mijn kinderen later een mooi leven kunnen leiden.”
”Op internet zat ik foto’s van Nederland, een heel modern land. Via een Facebookgroep kwam ik in contact met mensen die vanuit Marokko naar Nederland zijn gegaan.”
”Ze vertelden me dat het geweldig is en dat de overheid je overal mee helpt. Van een inkomen tot huisvesting.”
”Op dat moment stond mijn besluit vast. Ik raakte overtuigd door de verhalen die mensen over Nederland vertellen. Thuis werd er niet zo enthousiast gereageerd.”
”Mijn ouders, maar ook mijn broers en zussen, wilden niet dat ik zou gaan. Zij waren bang dat ik er alleen voor zou komen te staan in een vreemd land.”
”Zelf dacht ik hier niet zo over na. De overheid zou me immers helpen, zo was mij verteld. Snel heb ik toen het besluit gemaakt om te vertrekken.”
”Het probleem was dat ik geen geld had voor een vliegticket. Een paar honderd euro lijkt misschien weinig, maar ik had ze niet. Uiteindelijk kreeg ik geld van mijn oom, op voorwaarde dat ik hem zou terugbetalen.”
Eenmaal op Nederlandse bodem komt Ibrahim er snel achter dat de verhalen die hem verteld waren, niet correct waren. ”Ik landde op Schiphol en had toen eigenlijk geen idee waar ik naar toe moest.”
”Via via hoorde ik dat er in Ter Apel een plek is waar ik zou kunnen slapen. Eenmaal aangekomen vraag ik of ze mij konden helpen met geld en een huis.”
”Mij werd toen verteld dat dat niet zomaar ging. Er moesten eerst allerlei formaliteiten worden afgehandeld. Ik moest ook lang wachten.”
”Ik had het mezelf anders voorgesteld. Ik wilde meteen een baan zoeken en veel geld verdienen. Daarmee zou ik dan ook mijn familie kunnen helpen.”
”Inmiddels zijn we twee jaar verder. Omdat ik Marokkaan ben krijg ik niet meteen een verblijfsvergunning wat ik niet goed begrijp. Wat heb ik verkeerd gedaan?”
Naar eigen zeggen wil hij graag werken en tevens zich inzetten voor de maatschappij. ”Ik ben een goede jongen en zorg niet voor problemen.”
Vandaag de dag slaapt hij soms bij vrienden die hij in de tussentijd heeft gemaakt maar ook overnacht hij wel eens in het park.
”Mijn situatie is niet prettig. het liefst ga ik terug naar Marokko. Daar had ik tenminste nog toekomstperspectief. In Nederland vind ik het niet leuk meer.”
”Ik ben hierheen gekomen om rijk te worden, maar ik heb geen cent op zak. Ik kan niet wachten om weer terug te gaan.”