Sjaak (72) mist het oude Nederland: ‘Dat was nog eens echte vrijheid’

Sjaak, 72 jaar, kijkt met een gevoel van nostalgie en melancholie terug op een Nederland dat hij zich herinnert als heel anders.

“Ik mis het Nederland van vroeger,” vertelt hij terwijl hij door oude foto’s van zijn jeugd bladert. De herinneringen aan de zorgeloze dagen in zijn geboortedorp komen naar boven.

“Er was een gevoel van verbondenheid dat je tegenwoordig nauwelijks meer ziet. Iedereen kende elkaar, en je voelde je veilig.”

Dit gevoel van saamhorigheid deelt Sjaak met veel anderen. Hij herinnert zich een tijd waarin de buurman meer was dan alleen iemand die naast je woonde.

“Het leven ging rustiger. Er was tijd voor een praatje op straat of een bezoek aan de bakker. Tegenwoordig lijkt het alsof iedereen zo druk is dat er amper ruimte is voor een vriendelijk gebaar.”

Sjaak heeft de veranderingen in zijn omgeving met eigen ogen gezien. Nu woont hij in een drukke stad, waar alles sneller lijkt te gaan.

“De stad is veranderd in een jungle van beton en staal,” zucht hij. “Waar zijn de parken gebleven, de speeltuinen waar kinderen samen speelden? Alles draait nu om geld en efficiëntie.”

Hij mist de kleine lokale winkels waar de verkopers je bij naam kenden. “Nu ga je naar een grote supermarkt, en voel je je gewoon een nummer tussen de schappen.”

Zijn gedachten gaan terug naar de tijden waarin hij met vrienden op de fiets naar het strand ging. “Dat was echte vrijheid,” zegt hij met een glimlach.

“We hadden geen zorgen en genoten van de simpele dingen.” Hij denkt aan de zomerdagen van zijn jeugd, zonder de afleiding van technologie.

“We speelden buiten, bouwden hutten in het bos en voetbalden. Nu zitten kinderen achter schermen, en missen ze die ervaringen.”

Ook valt hem een nieuwe trend op: fatbikes. “Het lijkt wel alsof kinderen nu op van die zware fietsen rijden in plaats van de simpele fietsen die wij vroeger hadden,” merkt hij op.

“Het is mooi om te zien dat ze buiten zijn, maar ik vraag me af of ze de vrijheid van fietsen nog echt begrijpen zoals wij dat deden.”

De veranderingen in de maatschappij stemmen Sjaak weleens somber. “Er is zoveel verdeeldheid en negativiteit. Vroeger kon je met iedereen praten, ongeacht hun achtergrond. Nu lijken mensen snel te oordelen.”

Hij ziet zelfs dat discussies over simpele onderwerpen soms uit de hand lopen. “We lijken vergeten te zijn hoe we met respect met elkaar kunnen omgaan.”

Sjaak ziet ook de invloed van globalisering. “Vooruitgang is belangrijk, maar het voelt alsof we onze cultuur en waarden opofferen voor winst en efficiëntie.”

Hij mist de traditionele Nederlandse gezelligheid. “De zaterdagmarkt was altijd een feestje. Je ging voor verse producten en een praatje met de marktkoopman. Nu moet alles snel.”

Toch blijft Sjaak hoopvol. “Ik geloof dat het nog niet te laat is om dingen te veranderen. Als we wat meer aandacht voor elkaar hebben, kunnen we dat gevoel van verbondenheid terugkrijgen.”

Daarom zet hij zich in voor lokale initiatieven om zijn buurt te versterken. “Ik organiseer bijeenkomsten in het park of barbecues met de buurt. Het zijn kleine dingen, maar het kan een groot verschil maken.”

Sjaak hoopt dat zijn kinderen en kleinkinderen de waarde van gemeenschap zullen begrijpen. “Het leven draait niet alleen om carrière of succes, maar om de relaties die je opbouwt.”

Hij wil dat zij leren tijd te nemen voor de mensen om hen heen, zoals hij dat vroeger deed. “Ik wil dat ze de waarde van hun omgeving en echte relaties leren kennen.”

Hoewel de toekomst onzeker is, blijft Sjaak hopen dat het gevoel van saamhorigheid en verbinding in Nederland niet verloren zal gaan.