Kinderen Roy teleurgesteld in tweedehands cadeau’s Sint: ‘Ik heb het gewoon niet breed’

Roy, vader van 3 kinderen wilde een mooi Sint avondje organiseren maar helaas verliep alles anders dan gehoopt. Financieel is dit namelijk een zwaar jaar voor hem geweest.

“Ik had simpelweg geen budget voor nieuwe cadeaus,” vertelt hij. “Het was tweedehands of niks. En ik dacht: een cadeau is een cadeau, toch?”

Tijdens het inpakken was de spanning al aanwezig. Hij had wat speelgoed op Marktplaats en in kringloopwinkels gekocht, in zijn ogen zag dit er nog perfect uit.

“Ik dacht echt dat ik het goed had gedaan. Het waren mooie spullen en ze werkten nog prima. Maar toen mijn kinderen de cadeaus openmaakten, zag ik meteen dat het misging.”

De jongste stelde direct al de vraag waarom de puzzel al geopend was. “Papa, er zit geen plastic omheen,” had ze gezegd.

De grond voelde hij onder zijn voeten verdwijnen. Kijkend naar het bordspel had zijn oudste kind al direct door dat dit niet nieuw was.

“Er ontbrak zelfs een pion,” geeft hij met schaamte toe. “Ik wist dat niet eens. En ja, toen brak de sfeer.” De teleurstelling in huis is helaas nog voelbaar.

“Ze blijven erover praten,” zegt Roy. “Ik hoor dingen als ‘Waarom krijgen wij geen nieuwe cadeaus zoals andere kinderen?’ en ‘Sinterklaas geeft toch altijd nieuwe spullen?’”

De situatie gaat hem echt aan het hart. “Je doet je best als ouder, maar als je kinderen zo reageren, voel je je falen.”

Het zet hem ook aan het denken over de waarde van spullen in het leven van kinderen. “Ik snap het wel,” zegt hij.

“Ze worden overal omringd door reclames en zien op school wat andere kinderen krijgen. Als je dan met minder komt, valt dat op. Maar het doet pijn, want ik wilde ze gewoon blij maken.”

Roy maakt er geen geheim van dat het op financieel gebied niet makkelijk is. “Ik heb het gewoon niet breed,” vertelt hij openhartig.

“Met de hoge kosten van boodschappen, energie en alles wat erbij komt, blijft er gewoon weinig over. Maar hoe leg je dat uit aan een kind van zes?”

Hij heeft een poging gedaan om met zijn kinderen in gesprek te gaan. “Ik heb uitgelegd dat Sinterklaas soms ook kijkt naar wat mensen over hebben en dat hij dat hergebruikt.”

”Dat het eigenlijk goed is voor de planeet. Maar ja, dat vonden ze geen goed verhaal. Ze willen gewoon wat nieuws.”

Hij heeft een schuldgevoel. “Ik ben al weken aan het piekeren over wat ik had kunnen doen. Misschien had ik toch iets nieuws moeten kopen, al was het maar iets kleins. Maar ja, dat kan gewoon niet. En dat vreet aan je.”

Roy leest op social media dat meer ouders hiermee worstelen. “Ik zie andere mensen die zeggen dat ze ook tweedehands cadeaus hebben gekocht.”

”Maar niemand vertelt hoe de kinderen daarop reageerden. Misschien ben ik gewoon de enige met zulke teleurgestelde kids.”

Dat zijn kinderen nu twijfelen aan het hele idee van Sinterklaas, doet Roy pijn. “Ze vroegen me of Sinterklaas wel echt bestaat, omdat hij anders nooit zulke cadeaus zou geven.”

”Hoe reageer je daarop? Ik wil dat magische gevoel niet verpesten, maar ik heb geen idee hoe ik dit recht kan trekken.”

Roy hoopt dat zijn kids het ooit zullen snappen. “Misschien beseffen ze later, als ze ouder zijn, dat ik gewoon mijn best heb gedaan.”

”Dat het niet om nieuwe spullen ging, maar om het gebaar. Maar op dit moment voelt het alsof ik gefaald heb.”

Roy probeert nu vooruit te kijken. “Kerst komt eraan, en ik hoop dat ik het dan iets beter kan doen. Misschien een zelfgemaakt cadeau of een leuke activiteit samen.”

”Maar eerlijk? Het voelt alsof ik al tien stappen achter sta. Ik wil gewoon dat mijn kinderen gelukkig zijn. Is dat niet wat elke ouder wil?”