Alleenstaande moeder krijgt te horen dat ze nog drie weken te leven heeft: ‘Voelt zo vreemd’

Voor de inmiddels 40 jarige Catharina Cuomo uit het Belgische Diest eindigde een kappersbezoek in een nachtmerrie.

De kapper merkte tijdens het brushen een vlekje op het hoofd van Catharina. Deze moeder ging ermee naar de dokter en de uitslag van het onderzoek was dramatisch.

In gesprek met Het Nieuwsblad vertelt Catharina: ”Ik liet het onderzoeken, maar heb er verder niet veel aandacht aan besteed. Kort na het onderzoek ben ik op vakantie gegaan naar Marokko toen de telefoon ging.”

”Het was de dokter en hij zei: ”Catharina, je moet onmiddellijk terugkomen naar huis. Je hebt een mel0noom en die is ontzettend kwaadaardig.”

Eenmaal thuis kon ze direct door naar het ziekenhuis voor een spoedoperatie. De alleenstaande moeder is na negen maanden immuuntherapie weer hersteld.

Door de c0roapandemie konden er geen scans voor controle uitgevoerd worden. Op het moment dat dat wel weer kon bleek uit de scan dat het was uitgezaaid naar de lever en longen.

Opgeven was geen optie voor Catharina. ”Ik heb veel chem0 gekregen, deelgenomen aan een studie, maar niets sloeg aan. Het was ondertussen ook uitgezaaid naar mijn lymfeklieren.”

Daarbij werd er ook nog eens een tum0r van maar liefst zeven centimeter ontdekt tussen haar ribben en helaas ook een tum0r onder haar oksel.

”Een paar dagen geleden heb ik een gesprek gehad met de dokter. Die stelde voor om alle behandelingen stop te zetten. Het heeft toch geen zin meer.”

”Ik vroeg hem hoe lang ik nog te leven heb. Een drietal weken, was het antwoord. Sindsdien leef ik in een film. Dat ik er over een paar weken niet meer ben, voelt zo vreemd.”

Catharina heeft thuis haar twee kinderen wonen van 15 en 10 jaar oud. ”Ik heb eigenlijk nooit veel met hen gesproken over wat er aan de hand is.”

”Toch probeer ik dat de laatste dagen wel te doen, op advies van de palliatief medewerker. Het is heel moeilijk voor hen.

Mijn zoon kropt alles op, mijn dochter is vooral heel bang. Ze vragen zich af hoe ze verder moeten leven zonder hun moeder.”

Vandaag de dag probeert Catharina extra veel te genieten van iedere dag die ze nog krijgt. ”Zondag ga ik met de Ambulance Wens naar de zee met de kinderen. Dat is eigenlijk mijn laatste wens.”

”Ondertussen ben ik mijn eigen begrafen!s aan het voorbereiden. Ik speel zelf muziek,, piano. Ik wil een aantal eigen nummers op de uitvaart laten afspelen.

”Daarnaast ben ik een kistje aan het maken met allerlei boodschappen voor de kinderen voor speciale momenten in hun levens.

Wanneer ze trouwen of een eerste kindje krijgen, kunnen ze een brief van mij openen. Zo ben ik er toch nog een beetje bij op hun speciale momenten.”

”Als alleenstaande moeder kan ik mijn kinderen niet veel meegeven. Daarom is een vriendin van mij een crowdfunding gestart en willen we geld ophalen voor hun toekomst.”

”Voor als ze gaan studeren, trouwen.” De teller van de crowdfunding staat inmiddels op 28.000 euro. ”Ik ben daar ontzettend van onder de indruk.”

Catharine heeft helaas veel pijn. ”Telkens wanneer het nog heviger wordt, denk ik: het is afgelopen met mij. Op 4 augustus zou ik 41 jaar worden. Hopelijk haal ik die datum nog.”

”Ik probeer nog een beetje te genieten. Van heel kleine dingen. Als ik de wind door de bomen hoor waaien, word ik blij. En dat wil ik aan mensen meegeven: Het leven is mooi, geniet er volop van. Het kan zo voorbij zijn.”